Zaterdag 6 april Dag 20 Villava- St. Jean Pied de Porte

Na een onrustige nacht met al die snurkers (6) besluit ik om niet verder te fietsen tot Santiago. Het was wel mijn plan maar een plan kun je wijzigen 🤓Wil datgene doen waar ik me goed bij voel en dat is niet doorfietsen. Kan wel route iedere dag uitstippelen, hoeveel km fietsen, kijken waar te slapen bv in een hotel om snurkers te vermijden. Je fietst al alleen en dan ‘s avonds ook nog eens alleen. Dan is het camino gevoel ver te zoeken. Dit alles laat geen spontane wijzigingen toe en dat past niet bij mij. Kan nog van alles bedenken maar ik denk ook dat mijn leeftijd en de zware 2 weken toch meer gevraagd hebben dan gedacht. Om 6 uur is op de slaapzaal nog alles donker. Sta om 6.30 uur op en eet een zelfgemaakt ontbijt. Stuur een mail naar Albuerge Beilari in St. Jean dat net tegenover het pelgrimskantoor ligt. Met diner en ontbijt voor €43,-.  Er is nog precies 1 bed op een 3 persoons kamertje. Ben er heel blij mee.

Gelukkig was de Fransman al op die vertaalde de Spaanse woorden voor mij, zodat ik alles kon invullen. Als je hulp nodig hebt is er altijd wel iemand 🤨.                                                       De Amerikaanse professor politicologie waar ik gisteravond lang mee heb gesproken gaat tot Pamplona en neemt daar een dag extra rust. Het wandelen gaat hem niet goed af. Ik zag het al toen hij in Roncesvalles overnacht heeft. Veel te zwaar en teveel bagage. Heb het idee dat iedereen uit Amerika onderhand professor is? Hij wenst me een goede reis en ik hem eveneens een bon camino. Om 8.15 uur vertrek ik gepakt en gezakt. Dan komt het navigeren om de stad uit te komen. Zoals ik al dacht heb ik heel veel km extra gemaakt om op de N135 te komen naar Roncesvalles.

Heb 3x gevraagd. De laatste, een trimmer sprak Engels en die is een stukje met me over gerend om op de route te komen. Achteraf had ik bij de Albuerge de brug over moeten gaan en dan een stijl pad omhoog. Dat zag ik toen ik na de vele omzwervingen de Albuerge zag liggen.😩 Conclusie, navigeren op de telefoon is lastig voor mij. Op deze mooie dag met goed fietsweer is het druk met groepen wielrenners. Ideaal voor hen om een flinke inspanning te leveren van klimmen naar Alto de Erro op 800 m en later tot Mezkirits 922 m

met daarna afdalingen. Eveneens de weg voor motorrijders met de vele bochten. Wordt aardig gescheurd.

De auto’s houden wel rekening met fietsers ze rijden met een bocht om me heen. De weg vraagt veel van mij soms fiets ik maar 6-7 km met stijgingen die 5 km lang zijn.  Neem om 10 uur pauze met een drankje en later rond 13 uur mijn lunch 🥗. Merkte dat ik echt iets nodig had. Langs de kant van de weg bij een kleine inham. Rijd een jeep langzaam voorbij, stopt en zet terug.

Vraagt of ik me niet goed voel? Ondersteunde net met mijn handen mijn hoofd 😊Nog 2 km bergop en dan komt er een afdaling zegt hij.

Rond 15 uur ben ik in Roncesvalles met 55 km op de teller. Een kabel van de versnelling zit los. Besluit om niet naar St. Jean te fietsen, maar de fiets in de auto te laden. Krijg hulp van een Spanjaard die net met z’n vrouw voorbij loopt. Hij maakt me ook het kabeltje. Alle tassen uit de auto, fiets erin en dan pak ik mijn rugzak met de spullen die ik vandaag en morgen nodig heb. Met een beetje proppen past het net in de kleine rugzak die ik meegenomen heb. Onderweg had ik me een ander plan bedacht en dat is morgen  met een taxi naar Orison  om daar te starten met de route over de Col de Lepoeder die 1437 m hoog is, route Napoleon genaamd. Die hebben Anny en ik in 2013 niet kunnen lopen ivm slechte weersomstandigheden. Dat ga ik morgen doen. Wordt wel regen voorspeld. Ga het zien en probeer in Roncesvalles in het klooster te boeken. Lukt niet daar ik geen creditcard heb😩.Om 16 uur ben ik in St. Jean het is 33 graden. Heiig warm. Geen fijne temperatuur. Voor het pelgrimskantoor is het een drukte van belang. Zo te zien starten er morgen veel wandelaars. 

                                                          Om 19.30 uur gezamenlijk avondeten met eerst een soort ritueel met namen noemen en uit welk land. 10 nationaliteiten zitten aan tafel. Op het menu staat linzensoep, quinoa salade en groene salade, gemengde groenten met aardappelpuree en yoghurt na. Geweldig vegetarisch eten.Mooie afsluiting van de dag. Volgt nog een gezamenlijke foto 😊