Zondag 7 april dag.20 St. Jean-Roncesvalles

Onze lieve heer heeft geweten wat goed voor me was door de 2 pelgrims waar ik de kamer mee zou delen, ergens anders onderdak te geven 🤓 De bedden blijven onbeslapen?         Er zijn schijnbaar problemen bij de Franse spoorwegen. Waardoor er gisteren weer geen trein was vanuit Bayonne tot St. Jean. We zitten net te eten komen 4 laatkomers die met een bus zijn moeten komen. Laat ik daar toch eentje van kennen van vroeger. Marina Horsmans uit Maria Hoop bij Echt, mijn geboortedorp. Trof haar vaker met uitgaan en toevallig tijdens de pelgrimsmis in Roermond 17 maart. Om 6.45 uur gewekt worden door een nonnenkoor met Who’s love the Lord! Wat wil ik nog meer 🤓 De plastic bak met kleren mee naar beneden nemen, daar rugzak en schoenen niet mee naar boven mochten gisteren. Ben me bewust dat ik nu net zo te werk ga dan andere pelgrims en mijn slaapplek reserveer of laat reserveren. Om de taxi naar Orisson te nemen was wederom een goede keuze. Vanuit St.Jean is het 8 km klimmen van 190 naar 800 meter tot Orisson. Om 8.15 uur sta ik startklaar

en begin de klim naar 1095 m waar de Vierge (maagd) de Biakorri met kind op de arm staat. Het is perfect wandelweer. Niet te warm, niet te koud met af en toe een flink windje op de open stukken, die er genoeg zijn. De vogels hebben goede zin en zingen hun hoogste lied. Het klinkt als: viet viet. Snel, sneller, die kunnen me wat. In de berm staat een prachtige orchidee, mannetjeorchis genaamd.

Mijn bril valt schijnbaar op, krijg regelmatig een compliment 🤓. Onderweg verschillende gedenktekens voor overledenen.

De route is goed bewegwijzerd met rood-wit en later aangevuld met gele pijlen die vaak reflecterend zijn.

Handig in het donker. Verdwalen is onmogelijk zou ik denken! Boven de boomgrens staat een enkele boom met af en toe een hut.

Het eerste gedeelte gaat over geasfalteerde weg, daarna gras en steenachtige paden. Het voelt goed om hier te lopen met al mijn herinneringen. Vooruit en terugkijkend. Gisteren is opeens voorbij en morgen is aan niemand beloofd 😉 Na 4 km staat ze daar, hoog op een berg uitkijkend over het schilderachtig mooie landschap de Vierge de Biakorri met kind. Zowel het beeld als de kunstbloemen hebben geleden van het weer en hun beste tijd gehad.

Kuddes paarden die hier vrij rondlopen, een mooi gezicht.

Het notitie blokje van de firma Lenders uit Kessel, asperge en preiplanten telers,  komt weer prima van pas om aantekeningen te maken die ik later verwerk in mijn blog 😉 Op de open vlaktes staan muurtjes. Vraag me af waar ze voor zijn. Om erachter te kunnen plassen?

Een Fransman staat met zijn bus in een inham. Hij doet goede zaken, verkoopt van alles en nog wat. Koffie, thee, kaas, fruit. Zie zelfs regencape‘s hangen. Iedereen stopt hier. Ik eet een banaan met multi fruitsap.

Loop een stuk over met echtpaar uit Alkmaar Suus en Hans die ook vanuit Orisson gestart zijn en in 2022 met de tandem vanuit Nederland naar Santiago zijn gefietst. Ik bemerk onder het lopen dat mijn invisible, lichtgewicht onderbroek aan het zakken is. Gelukkig kan ze nergens heen en blijft in het kruis hangen😉Om 12 uur pauzeer ik na 12 km bij de nood Albuerge Izandorre. Ga achter het huisje, uit de wind zitten. De wind fluit om de oren op deze hoogte.

Begrijpelijk dat de pelgrims die afgelopen weken met regen, sneeuw en heftige wind deze berg zijn overgegaan het zo koud hebben gehad. In het gras staan aparte gele bloemen die op een trompet lijken. Is de gele hoepelrok narcis.

Na een stenen kruis Thibaut, waar pelgrims herinneringen achterlaten gaan we door een kleine pas waar rechts een stenige hut staat om te schuilen met tel.nr. 112 op.

Na de Rolandsbron komen we de provincie Navarra in Spanje binnen over de Col de Bentarte op 1326 m hoogte. Daarna komt de Col de Lepoeder in zicht.

Het hoogste punt op 1437 m.  Via een stijl, stenig pad waar nog sneeuw ligt omlaag om daar te bepalen hoe je naar Roncesvalles gaat.

In het begin zeer stenig pad, dat later wat vlakker wordt tussen de bomen door. Alternatief is het rechter pad dat wel 800 meter langer is over de Ibañeta pas. Wordt aangeraden bij slechter weer. Ik kies voor het stenig pad daar dit veel rustiger is. Loop met de Braziliaan Elbirico omlaag en later treffen we de Engelse Abbey. Samen komen we rond 13.30 uur aan bij het klooster. Check in en probeer mijn bednummer te wijzigen in een onderbed. Dat lukt daar  Liana nu achter de balie zit 😊. Lig op de 2e verdieping bed nr. 225. Lift is nog niet gemaakt dus  meer trappen lopen. Prima. In de grote keuken voor de pelgrims kan ik na het douchen aan mijn blog werken. Kopje thee erbij met sultana’s en mijn dag kan niet meer stuk. Ga om 18 uur naar de kerk en om 19 uur eten in hotel Roncesvales staat op mijn kaartje. Boek voor morgen nacht overnachting in St. Jean waar ik afgelopen nacht ook heb geslapen, Albuerge Beilari. Dinsdag ga ik mijn Franse vriendin Marie-Jo bezoeken die ik in 2013 tegen ben gekomen op de camino Frances. Ze woont in Orgères in Bretagne ongeveer 700 km hiervandaan.