Vrijdag 19 november 18e wandeldag

Van Baños de Montemayor naar La Calzada de Béjar 14 km.

In de Albuerge vannacht logeerde eveneens een Belgische pelgrim uit Dilsen-Stokkem. Miet die vanuit Merida gestart is. Hoe toevallig kan het zijn met bijna dezelfde naam als mij. Had een dag rust genomen ivm pijnlijke voorvoet. Ze sjouwt 18 kg mee in haar rugzak. Waaronder ook een tent, gaspitten, pan e.d. Ze was reeds half oktober gestart vanuit Granada als begeleider van een 15 jarig meisje met problemen. Na 3 weken zijn ze ivm schouderproblemen van het meisje terug naar België moeten gaan. Daar dacht ze wat nu, heb 3 maanden onbetaald verlof genomen, ik ga terug. Ze wil rond 20 december in Santiago aankomen en dan nog door naar Finesterra. 
We lopen nu in de provincie Castilla y Léon. 

We verlaten het dorp via een mooie oude geplaveide Romeinse weg. Het is koud. Vorst aan de grond.

Langs de weg staat een auto, karretje erachter zit vol met honden. Gaan die naar Nederland voor straat honden opvang? 

Poezen zie je hier ook overal in grote getalen. Verschillende oude tappunten van water en huisjes van het waterleidingbedrijf staan langs deze weg.  Niet te geloven dat alles functioneert. 

We lopen

door een loofbomen bos. Het lijkt op een herfst boswandeling in Zuid Limburg.

Hebben nog een bijzondere ontmoeting met de Duitser Oliver die een Albuerge en café runt als Hospitalero. Zag er echt uit als een pelgrimsherberg op Donativo basis (mag je zelf bepalen wat de overnachting je waard is). Slapen onder de dakpannen op een matras op de zolder. 

Spinnenwebben tussen de houten spanten of beter gezegd stokken. Geen verwarming. Wel warm water om te douchen en een buitenkeuken. Lijkt me niet zo geschikt in deze tijd van het jaar. Het ijs stond op het water van de put buiten. Hij doet dit werk als hospitalero al 12 jaar her en der in Spanje langs verschillende camino’s. Over een tijdje gaat hij naar Finesterra om daar muziek te maken op zijn didgeridoo. Een blaasinstrument vooral bekend in Australië bij de Aboriginals. 
We pauzeren weer heerlijk op stenen banken.

Het venijn zit hem in de staart zeggen ze. De laatste 2 km zouden sterk bergop gaan. Stelde niks voor  t.o.v. de klimpartij gisteren😉 Het dorp voor vannacht lijkt uitgestorven wanneer we het binnen wandelen rond 15 uur.  Katten 🐈 overal. Een oudere vrouw met krukken, komt uit haar huis en gaat ergens in het zonnetje zitten. Een stukje verder zitten later nog 2 dames die we de weg naar de plaatselijke bar vragen.

De Casa Rural Calzada Romana voor vannacht, ziet aan de buitenkant vervallen uit.

Binnen valt het reuze mee. In de woonkamer brand een houtvuur. De slaapkamers zijn met gezellig gekleurde patchwork dekens. Bij het inschrijven zegt de eigenaresse dat ik Spaanse  voornamen heb. Zou getuigen van rijkdom🤓We eten in de plaatselijke bar waar extra voor ons gekookt wordt. Linzensoep, tortilla en frites, pudding of yoghurt na. Als afsluiting schenkt de barman nog een likeurtje. En dat voor €12,-. Miet uit België die helemaal alleen in de plaatselijke Albuerge slaapt, eet met ons mee.