Dinsdag 25 oktober 22e wandeldag

Gisteravond heb ik heerlijk vegetarisch gegeten. Mozzarella met tomaatjes en pesto. Daarna focaccia met eveneens tomaat mozzarella en pesto.

Toetje tiramisu voor mij😉De Canadese Cindy wilde graag met ons mee. Ze is goed in wijn en bier drinken. Een liter gaat er met gemak in.       Marja heeft me gisteravond “echt “ uit de brand geholpen. Mijn verhaal van 24 oktober was weg toen ik de foto’s van de dag ertussen wilde zetten. Reden? Ze heeft zolang gezocht tot ze de aantekeningen ergens vond via Google of Sire. Dat wist ze niet meer. Opgeven is geen optie, zegt ze dat past niet bij haar. Daar ben ik natuurlijk heel blij mee😉 Na een dagje rust en aanschaf knie brace loopt ze vandaag weer mee naar Avilés. Half 9 staan we buiten. Lopen al veel mensen over de boulevard. Begint licht te worden.

Heeft ook wel iets zo’n grote stad verlaten wanneer het licht word. De veeg en poetsmachines zijn druk bezig om alles schoon te vegen. Appartementen lijken op boten, zoals in Tegelen langs de Maas.

Het is meer dan 7 km eer we  de stad en zijn buitenwijken uit zijn, we eten een croissant bij de bakker en doen boodschappen bij de supermarkt. Zo zijn we al gauw 2 uur verder. De route staat zeer slecht aangegeven. Gaan over een industrieterrein waar je liever niet woont. De lucht is niet helder en ruikt apart. Staalindustrie . Arcelor Mittal heet dit bedrijf. Vlgs. Wikipedia is dit de op een na grootste producent van staal ter wereld.

Heeft ook vestigingen in Nederland en het hoofdkantoor zit in Luxemburg.  Het ruikt enorm. Veel rommel en rotzooi overal. Vuil gekleurde, verweerde huizen.

De autoweg loopt er ook nog eens overheen. Geen mooi stuk van de route. Kool bij een huis die je echt niet wilt eten zo vervuild ziet die uit.

Dan buigt de route af en de lucht lijkt helderder. Bij een boerderij wachten 3 blaffende honden. Stok in de aanslag gaan we erlangs. Kolen om te stoken liggen buiten. Het geluid van de staalfabriek gaat nog een tijdje met ons mee😩eveneens de geur.  Hagen met gele bloempjes, kruipend kruiskruid genaamd. Heeft iets weg van Jacobs kruiskruid dat giftig is voor koeien. Komt er een eend🦆 om het hoekje kijken😉

Al puffend en hijgend gaan we de alsmaar stijgende weg naar boven. Eenmaal boven omlaag onder eucalyptus bomen. Die staan er genoeg en verdringen de metaal reuk. Even later volgt agrarische reuk. Marja loopt met de bamboestok van Lydia, geeft steun en leidt af. Bij Iglesia De Santa Eulalia Del Valle (kerk) pauzeren we na 14 km op een bankje. Het is 12.30 uur. Met ijzeren hekken is alles afgesloten.   Het dorp heet ook Santa Eulalia.

Een magnolia boom staat in bloei. Wordt Beverboom genaamd .

Een rood buurt bieb kastje staat ook bij de kerk. Jammer genoeg zijn de tijdschriften te zwaar om er een mee te nemen. De oude wasplaats buiten het dorp is gerenoveerd.

Oudere vrouwen zijn rondom huis in de tuin aan het werken. Een man doet gras maaien met een zeis. 

De mais opslag gebouwen worden overal voor gebruikt. Tuinhuis, was ophangen, garage, werkplaats. Tomaten liggen er te rijpen.

Bij het dorp Los Celleros liggen een hoop stenen. Stukken gebroken dakpannen en buizen. Witte stift erbij waar je van alles op kunt ✍️ schrijven. De meeste met naam en datum.

Een soort Cruz de Ferro zoals  langs de camino Frances. Het is een lange houten paal met een ijzeren kruis erbovenop. Pelgrims leggen hier hun steen neer die ze van huis hebben meegenomen. Als symbool van de last die ze met zich meedragen, waarvan ze zich hier kunnen bevrijden.  Een slim taxibedrijf heeft overal pijlvormige stickers geplakt. Ben je het lopen moe, of het lukt niet meer dan zijn zij ervoor jou😊Een lange eentonige weg volgt, auto’s en vrachtwagens razen langs. Grauwe huizen langs de kant. Ingeklemd aan beide kanten door grote industriële bedrijven. Zoals  Fertiberia. Een grote kunstmest fabriek. Niet geweldig om hier te lopen. Een kleurrijke brug lijdt ons over het spoor en een niet zo schone beek. Dikke buizen over de weg waar GAS COK op staat. Dunne buisjes eronder waar stoom uitkomt. GAS MIXTO staat op de volgende buis. Heeft dus alles met energie te maken. Blijkt dat Spanje de grootste opslag heeft van vloeibaar gas. Het hele traject vandaag tussen de beide industrie steden Gijón en Avilés was niet zo geweldig. Aankomst 17 uur en 28 km gelopen in Albuerge Pedro Solis. Bed kunnen we uitzoeken op een zaal met 24 stapelbedden. 

We kiezen om zelf te koken. Risotto met groenten en boerenomelet. Yoghurt na. Marja kookt en ik maak de groenten schoon. We slapen weer met veel bekende. Mirjam uit Duitsland, Patricia uit Zwitserland, Cindy uit Canada, Dustin uit Oregon en wij drieën. En natuurlijk ook pelgrims die we niet eerder hebben getroffen.