Maandag 24 oktober 21e wandeldag

Zoals we er nu voorstaan,  zullen we Santiago halen😊 De bordjes langs de weg die aangeven hoeveel km naar Santiago lijken op nat vingerwerk. Net zoals de km in ons boekje. Wij hebben er meestal meer per dag, gaan wel eens van de route af via een zijweg die ons mooier lijkt. Of dat de oorzaak is? FaceTime met Janine voor haar verjaardag. Het lijkt haar leuk om ook eens een camino te lopen met mij, niet zoveel weken. Santiago-Finesterra-Muxia-Santiago zou een optie kunnen zijn. Misschien wil Koen zelfs mee om aan dit basic leven te kunnen proeven?  Heb mooie herinneringen aan de trektocht in Nepal in 2017 samen met Janine. Treffen Patricia en Cindy weer. En Mirjam die uit Duitsland komt. 2 Dagen geleden liep ze me snel stappend voorbij, nu heeft ze last van een voet waar ze mee naar het ziekenhuis is geweest in Gion. Daar kreeg ze te horen dat ze een ontstoken pees had. Rustig aan gaan doen. Ze gaat stukje lopen en daarna met de bus. Gaan met z’n zessen pizza eten. De Spaanse Oscar die fietsend de camino doet, gaat mee. Hij vertelt dat het ook kan zijn dat de appels nog niet rijp genoeg zijn om er cider van te maken. Kies die met 4 kazen en natuurlijk een lekker toetje na, cheese cake achtig met bos vruchten in een glazen potje. Na terugkomst om 21.30 uur lees ik nog een tijdje de krant beneden. Wanneer ik in het donker mijn bed opzoek op het zaaltje zie ik dat het andere bed naast mij bezet is, door wie? Vanmorgen zie ik dat het Oscar is. Het is 9 uur bij vertrek. Doen enkele inkopen bij een DiA. Patricia loopt mee. Marja maakt de keuze om met de bus naar Gion te gaan, om haar knie rust te gunnen. Ook wetende dat er vandaag 2 flinke klimmen komen van 437 m. Alto de la Cruz genaamd en de 271meter hoge,  Alto de Curbiellu. De Duitse Mirjam gaat mee met de bus. Voordeel voor ons dat we zeker een slaapplek hebben vanavond.😉 In Grases bij een klein kapelletje van Pedro San Blas kunnen we zelf een stempel zetten.

Daar is ook de keuze, verder richting Oviedo of  Gijón.

Na 8 km korte pauze op een bankje waar we vergezeld worden door 2 bedelende hondjes.

Eentje van het van alles wat ras🤓 Dan begint de “grote” klim omhoog. Het kluwen klokje een soort campanula staat fleurig langs de kant.

Het stenen en keien pad, een van de vele die we al gehad hebben is stijl. Wat ben ik nu blij dat ik gisteren de  stokken  opgehaald heb. Ik ruik bij iedere stap de van zweet doordrenkte schouderbanden van mijn rugzak. De eucalyptus bomen waar we onderdoor lopen kunnen die reuk niet verhullen 😩Gestaag stappen we door. Stoppen is geen optie, rusten doen we straks wanneer we boven zijn. 4 km omhoog was het en dan gaat de weg omlaag.

Stoppen nog maar niet, het loopt zo lekker😉 Patricia vertelt over haar instabiele knie, waar ze jaren veel last van heeft gehad en 5x aan is geopereerd. Ze staat er verstelt van dat het hier zo goed gaat. Een hele rij Montbretia,  langs de weg kant? Hoe komt die hier? Een crocus achtige bloem.

Later zie ik ze staan bij een huis. Grote pauze in Llantáu. 16.5 km en het is 13.30 uur. Marja laat weten dat ze aan het strand ligt. De overnachting geregeld is👍 Treffen Henri Dustin Kim met Hazel en Reilie.

Hazel van 3 maanden is straks de jongste pelgrim die Santiago bereikt😉Hazel probeert al om te rollen. Dustin die wij de naam “ suikeroom “ hebben gegeven let net op haar. Blijkt dat deze naam een dubbele betekenis heeft in het Engels. Blijkt sugar daddy te zijn. Halloween versiering langs het pad

en een bankje waar opstaat Irun-Peon-505 km en 373 naar Santiago.

De volgende klim gaat beginnen. Elvis wijst ons al zingend 🎤de weg.

Een maal boven, in de verte de zee.

“Wauw”🤩 De stad Gijón inkomend, grote huizen, bijna alles ommuurd, hekken, poorten, camera’s.

Huizenblokken langs de kust. Op het strand zand sculpturen. Veel surfers 🏄‍♂️.

Aankomst 17.15 uur na 31 km. Marja is er al. Het heeft veel moeite gekost om dit hostel te boeken via internet en betalen met creditcard. We hebben een 3 persoons kamer, met wel een 2 persoons bed. Niet ideaal.

Wanneer de eigenaresse komt vraag ik of er een mogelijkheid is voor een enkel bed. Dit lukt daar niet alles bezet is. Wel een boven bed. Mirjam die deze kamer samen met Patricia  heeft wil haar onderbed wel afstaan aan mij. Ben haar dankbaar hiervoor. Zo gaat dat hier onderweg. Samen lief en leed delen 😊