Zondag 23 oktober 20e wandeldag

De hospitalero van de Albuerge afgelopen nacht in La Isla wijst als veroorzaker van mijn uitslag de Albuerge “ La Casona del Peregrino” in Lianes aan. Daar is nog alles van hout. Houten stapelbedden, houten vloeren, deuren. Het water van de douche druppelde in de ruimte waar je evt. zelf kon ontbijten naar beneden. De man daar vertelde dat er een lekkage was in de houten vloer. Het was een heel oud huis met veel hout. Kan kloppen daar Dustin er ook heeft geslapen en hij beten heeft van bedwantsen😩 Mijn broekrok is niet droog geworden vannacht. Trek hem toch aan. Droogt wel met wandelen.                           Vandaag 23 oktober is het 40 jaar geleden dat onze Janine geboren werd. Een dag om nooit te vergeten💐They en ik konden ons geluk 🍀  niet op zo blij waren we met “ons” kind. En dan ook nog een meisje. We wisten vooraf niet wat het zou worden. Hoe vaak we dat niet tegen elkaar gezegd hebben. Wetende dat velen dit geluk niet gegund is.                         “ EEN mooie gedachte in de ochtend kan je hele dag veranderen”.  😉.                           8.45 uur vertrek, het begint licht te worden. Een bord waarschuwt voor het Klifpad. Denk aan je eigen veiligheid staat erop.  

                  De ochtendfoto’s van de opkomende zon zijn de mooiste iedere dag 😉

De wind waait flink, oppassen om niet omver geblazen te worden. Voordeel, mijn broekrok is snel droog. Zoals Johan Cruijff zou  zeggen: Ieder nadeel heeft zijn voordeel? Een koe kijkt verbaasd dat wij hier durven lopen, langs de klif waar hekwerk soms ontbreekt. Bij de bergketen aan de linkerkant de kleuren van de regenboog 🌈. Hoe kan dat? Het regent nergens.

Zoeken we vanavond op zou Marja zeggen, daar ontbreekt vaak de tijd voor. Onbegrijpelijk. Niet prioriteit nr.1?                                          Houten opslagplaatsen voor mais 🌽 bij boerderijen,  kalfjes vastgebonden aan een touw.

Boomgaard vol met ongeplukte appels. Hetzelfde probleem als in Nederland? Kosten/baten. En buitenlandse appels 🍎 in de schappen bij de supermarkt .    

Het principe dat in Zwitserland geld: Aus de regio fur de regio, zou hier ook gebruikt kunnen worden. Boeren krijgen daar een faire prijs voor hun product.

Dan kom ik erachter dat mijn stokken zijn blijven staan bij de bank waar we het vest uitgetrokken hebben. Ik overleg met mezelf, wat doe ik. 🤓 Heb ik ze nodig, niet altijd. Vind ik het gemakkelijk, soms wel. Zijn nieuwe stokken extra gekocht voor deze tocht en passen ingeschoven in de rugzak. Zit niets anders op voor mij om 2 km terug te lopen. Ze staan er nog 😊 Een uur extra heeft dit gekost. Marja en Lydia hebben gewacht. In Coulonga is de bakker open, trakteren we ons op gebak uit de streek. Biscuit deeg met laagjes jam ertussen, met walnoten, iets met kwark. Kleine dorpjes met enkele huizen en vaak een kerkje volgen. Sommige huizen zien er bouwvallig uit en toch zijn ze bewoond. De deur staat open.

  In Priesca bij de kerk staat een mooi bankje om te lunchen. Het is bijna 14 uur en heb 17 km gelopen. Loop er even omheen, gesloten natuurlijk. Daar gaat een raam bij een huis open. Een vrouw leunt uit het raam en roept iets? Ze komt naar buiten en heeft de sleutel van de kerk bij zich. Die word geopend en we kunnen een stempel krijgen voor een donativo. Natuurlijk, een mooie stempel van SAN Salvador de Priesca. De kerk is vrij kaal van binnen.

Via allerlei binnen weggetjes en bospaden gaat de route verder. Kastanjes en noten liggen er overal. Eveneens de zaden van de eucalyptus boom die wij met kerstmis gebruiken in kerststukjes.

Zijn dan vaak met  wit of zilver bespoten. Een gigantische cactus 🌵 die tot net onder de dakgoot groet siert een huis.

De Albuerge in Sebrayu is gesloten. Tekeningen en spreuken sieren de wanden bij binnenkomst.            

Bv. Der schönsten blumen findest du abseits des Weges. Vertaal het zo voor mijzelf. Kijk om je heen hoe mooi de wereld kan zijn, wijk af van gebaande paden, ga de uitdaging aan van het onbekende, probeer uit of dat bij je past. Zo niet, heb je het wel geprobeerd 😉Het laatste stuk voor Villaviciosa is niet zo mooi, gaat op en neer flink klimmen, dan weer onder en langs de autobaan. Bord nog 380 km naar Santiago 😊

Aankomst 16.30 uur na 28 km voor mij ivm mijn vergeten stokken😩 De andere 24 km vandaag. Marja, heeft een dikke knie. De laatste kilometers waren niet gemakkelijk voor haar.