Donderdag 20 oktober 17e wandeldag

Vandaag verlaten we de provincie Cantabrie en komen de provincie Asturias binnen zodra we de brug over de rivier, Rio Deva zijn gegaan. Rond 300 km zullen we in deze provincie “der Jacobsweg” zoals de Duitsers hem noemen, volgen. Nog geen 200 meter van ons hostel afgelopen nacht zijn we bij de brug. Heb prima geslapen en de kamer alleen was toch een buitenkansje😉 Doet goed te lezen dat de volgers van deze Reislogger meegenieten. Dank voor de positieve reacties tot nog toe😘 Ontbijten in de ruimte die bij het hostel hoort. Alles wat je besteld betaal je per stuk. Vertrek 8.30 uur. Fris voelt het aan. Is 12 graden. Standbeeld van vertrekkende pelgrim met z’n rugzak staat bij de rivier. 

Stijl omhoog verlaten we Unquera via tegelpad dat me doet denken aan de leien vloer in ons huis op de Heldenseweg. Dahlia’s kleuren het pad.

De bellende koeien doen ons uitgeleide. Het 🚃 stationnetje van Colombres lijkt op dat van Simpelveld waar het miljoenen lijntje start. In een supermarkt koop ik yoghurtjes, kaas, 2 appels en chocola met nootjes. Brood was er nog niet. Een hotel langs de weg prijst met een  groot bord hun pelgrimsmenu aan. Daar is het nog te vroeg voor. Hebben dan ook zeker brood. Vraag pan,  is brood heb ik ondertussen geleerd 🧐 Si, wil het helemaal voor ons drieën. Weer moeilijk, maak snijbeweging, komt mes. Snij het in 2 stukken, doe het bij elkaar en wijs op mezelf. Gesnapt, krijg een zak, betaal €1,- en nog een stempel in ons pelgrimspaspoort. Langs het spoor, onder de brug van de autoweg komt het pad bij zee uit. De zon schijnt en vest kan uit. Komt een keuze, door het bos of het pad naar zee. Gele pijl met C en S ? Route Costa de Santiago denken we. 

 Beslissing is gauw gemaakt. Dat doen we. Het smalle stenige pad laat ons bovenop de rotsen lopen. Goed uitkijken waar je de voeten zet. De weiden tussendoor bezaaid met nog uitbundig bloeiende bloempjes. Gele, lila, paarse, witte. De gevlekte paarse dove netel, klaver, bloempje van het Engels raaigras. De krokus achtige herfsttijloos staat hier overal. 

Koeien tussendoor die mooi herkauwend,  op het pad blijven liggen. Een hek om over te klimmen. Door dikke knieën en rugzak niet zo eenvoudig. Rugzak afdoen is een optie. Hebben we niet veel zin in.

Pauzeren na 9 km op rotsen, uitkijkend op zee. Brood en een yoghurtje gaan er goed in. Een stel uit Porto Rico dat hier op vakantie is, is zogoed om een foto van ons drieën te maken😉 Wanneer je niemand vraagt lukt dat niet.

Of ik dan ook foto van hen wil maken. Ze hebben er ook nog geen waar ze samen opstaan. Terug van de rotskust komen we bij een soort druipsteengrot, met grillige vormen en je hoort water druppelen. Het lijkt  dat er een pijl staat. Goed kijken,  nee dus, terug.

Het blijft mooi de rotsige inhammen langs de kust die volgen, helder blauw water.

Lydia vind een stok, net wanneer ze hem nodig heeft😉 Drinken iets in een dorp en gaan verder. Schapen grazen op een lege camping tussen de herfsttijloos. Die laten ze staan. Via een 50 treden tellende trap omlaag, ze zijn 1 meter lang komen we weer aan zee uit. Wetende dadelijk weer omhoog😩Dat is ook zo. Tussen weilanden door, afgezet met draad volgt een  3 km lange op en neer gaande zandweg uitkomend aan zee. Ideaal als pauze plek. Het is 15 uur en we hebben 19 km gelopen. De zon schijnt goed, het is aardig warm. Beneden ons horen we geluid. Het is een natuur fenomeen van terugstromend water tussen de rots die afgesloten lijkt van de zee. Pratende, grommende rots 🪨 🤓. Er staat een bord met: monument natural de los bufones de Arenillas. Lijkt ook water te kunnen spuiten.

We lopen van het ene natuurgebied in het andere. 32 treden omlaag naar een rivier.

Het is 16.30 uur en we hebben nog niets om te slapen. Krijgen van een man in Andrin water en die zegt dat er over 4 km een Albuerge is? Bij een huis staat een zwart hondje op de muur. Tekst: All  Gast Must Be Approved (goedgekeurd) by The Dogs. Staat er een mini speelgoed hondje op de trap 😉

Die 4 km worden toch meer voordat we om 18 uur in Lianes in Albuerge La Casona del Peregrino arriveren. 30 km gelopen met 700 hoogtemeters. 

Komen weer allerlei bekende tegen. Nicolas uit Zwitserland is ook hier. Had last van zijn voeten, vandaag maar 10 km gelopen, sliep zodoende nu niet in z’n tent en wil nog een dag extra in Lianes blijven.

Daar het al laat is gaan we salades halen bij de supermarkt en wordt dat ons avondeten 😉