Zaterdag 25 maart 11e wandeldag Pontevedra- Caldas de Reis 23 km.

Gisteravond tot zeer laat spelende kinderen op straat. Het is 23 uur. Ze maken lawaai genoeg. We maken nog een praatje. Een meisje van 14 jaar, spreekt zeer goed Engels. Leert ze op school. Op onze vraag waarom ze allemaal nog zo laat op straat zijn zegt ze: Het is weekend.

Om 7 uur schrikken we wakker van een alarm. Springen uit bed. Brand? Is dit het alarm van Janine thuis. We vertrekken rond 8.30 uur en het is 8 graden. Nog 65,920 km.naar Santiago 😊 We lopen over een oude Romeinse weg aan de tekens te zien.

Na Pontevedra op een splitsing, twee mogelijkheden, de Variante Espiritual (spirituele) route via Combarro naar Padron. Over de rivier is Jacobus nl. met een bootje  via Padron naar Santiago gebracht.  Of de land route. Janine heeft al geboekt in Caldas de Reis dus wij gaan rechts. Langs de kerk Igrexa de Santa Maria del Alba.

Er is weinig van te zien door de hoge muur. Het natuurgebied waar we doorkomen met de vele watervalletjes is eveneens geliefd bij mountain 🚵‍♀️ en gravelbikers. 

Pauzeren in San Maro, bij een een druk bezocht terrasje door pelgrims. We komen hier veel bekende gezichten  tegen. Een gezellige boel onder een druivenstruiken dak, dat net aan het uitlopen is.

Hier gaat de spreuk, groet een vreemde elke dag het wordt vanzelf een bekende, op. Op een gegeven moment moeten we aan de kant, voor een man op kleine tractor, kar volgeladen met mest en de vrouw die achterop staat met de laarzen in deze mest 😉

Treffen bij een openbare wasplaats John uit Zuid Afrika.

We doorkruisen een klein aangelegd parkje  met  borden met spreuken erop. Op eentje staat. “Denk dat je het kunt en je bent al halverwege”. Er staan eveneens verschillende houtsculpturen.

We zien gele kamille of de gele ganzenbloem? Tussen afgestorven mais 🌽 stengels en eveneens veel blauw-paars zee-slangenkruid.

Gaspeldoorn en gele brem bloeien eveneens volop. Het lijkt één wijnbouw gebied met kleine en iets grotere veldjes waar we doorheen lopen. De stokken groeien daksgewijs. Speciaal portret gemaakt door Gústame Caldas op een muur. 

Zee kool is de favoriete groenten in de vele groententuintjes onderweg. Rond 14.15 uur zijn we in Caldas de Reis na 23 km. Gaan opzoek naar het gereserveerde appartement. Met goed lezen en verschillende nummers, komen we binnen, waar in een masterlocker, waar we weer een nummer voor nodig hebben de sleutel van de kamer zit. Hierna lopen we naar een openbare warm waterbron waar we heerlijk met de voeten in kunnen relaxen.

Een weldaad. Caldas de Reis is hierom bekend. Zitten meerdere pelgrims. Gezellig onderonsje, ieder met  zijn eigen verhaal en belevenissen op de route. Vannacht zijn we niet alleen. Er komt nog een koppel uit Korea binnen.