Zaterdag 8 Oktober 5e wandeldag

Afgelopen nacht lukte het niet zo best om in slaap te komen. De opening van 2WCF of dat naar wens is verlopen, de indrukken van afgelopen dagen, geluiden rondom me heen?  Oordopjes in en zo sliep ik rond 1.30 uur. De wekker loopt om 7 uur af daar we vroeger willen vertrekken. De meeste heren zijn al weg die lopen graag in het donker. Denk dat 8.30 uur een goede tijd is. De rugzak 🎒 pakken kost ook wat discipline. Lees nog even lovende woorden over de opening bij 2 WCF en een paar leuke foto’s passeren👍 Het heeft vannacht geregend. Het is nevelig en vochtig. Oppassen met de glibberige stenen. Na de eerste heftige steenachtige klim zie ik in de verte de zee liggen. Paddestoelen  en naaktslakken  overal.

Sommige slakken hebben hun uitstapje over de weg niet overleefd. Bij een boerderij waar we langs komen hebben de 2 waakhonden geen zin om te blaffen en uit hun hok te komen.

 Passeren gesloten hekken. Bij het eerste wurm ik me met rugzak door de smalle opening. Marja die na mij komt duwt en het hek gaat zo open 😉Tegen de volgende duw ik natuurlijk ook. De betonnen weg die volgt is alleen maar stijgend. In een rustig tempo ga ik door. Mijn stokken tikken de meters weg. Transpireer rijkelijk. Het papieren zakdoekje kan ik straks gebruiken als  vochtig doekje 😉. Het pad wat nu komt wordt ook gebruikt door mountainbikers. Ze komend razend snel omlaag over de keien. Ben net aan het denken dat ik nog geen enkel steen mannetje heb gezien en daar staat er een langs de weg. Leg er een steentje

Heide en brem bloeit hier nog hoog in de heuvels of bergen. Net hoe je ze wilt noemen. Wat voor de een een berg is, is voor de ander een heuvel 🤓! Letterlijk of figuurlijk. Rond 10 uur lopen we hoog in de nevel. Pauzeren even na 7 km gelopen te hebben. We zitten op 481 meter hoogte. Bladeren aan de bomen zijn aan het verkleuren, net zoals de varens die overal staan. Ruik een bepaalde geur, een jonge eucalyptus plantage.

Gefixeerd door de mooie zilverachtige kleuren heb ik een afslag gemist. Zit niets anders op dan teruglopen. Probeer met locatie delen Marja en Lydia te laten weten waar ik ben. Dit lukt niet. Dan kom ik op de plek waar ik de gele pijl gemist heb en tref de anderen weer. Na 14 km rond 12.30 uur middagpauze in een wei op een boomstam.

Vandaag zijn er veel pelgrims onderweg, bekende en onbekende.  In het kleine stadje Markina-Xemien is feest. Veel mensen op straat , bierdrinkend in de smalle straten, overal eet kraampjes. Baskische klederdracht dragen er vele. Zwart alpinopetje, speciale blouses en de dames ook een soort schortje. Ik vraag het aan een vrouw in klederdracht. De regionale vee keuring is geweest. Toevallig heeft haar stier gewonnen hij draagt een kleurrijk lint.

Rond 16 uur verlaten we het stadje hebben nog 6-7 km tegaan met zeker 250 hoogtemeters. We willen graag in een klooster slapen. Via een smal pad langs een stroompje, omhoog door bos en over veldwegen gaat de route verder. Een groot kruis wijst ons de weg naar boven via weer een ongelijk stenig pad. Waarom liggen die kloosters altijd zo hoog? Omdat ze dan korter bij God zijn?  Rustig? Uitzicht? Precies om 18uur zijn we er. 31 km. We hebben het gered. Totaal 800 hoogtemeters vertelt Nicolas vandaag. Hij slaapt ook hier in het Monasterio een Cisterciense klooster. Een pater staat bij de ingang, we krijgen een stempel en hij brengt ons naar hun Albuerge. Houten stapelbedden, 3 boven elkaar.

We treffen weer enkele bekende die hier ook slapen. Douche en wc zijn niet de schoonste. Het water is gelukkig warm. Het is te laat om nog wat te wassen. Om 19.30 uur is er een gezongen mis zonder communie met 5 monniken. Om 20 uur is er een eenvoudig avondmaal (pasta)

voor allen die hier slapen. 4 vrouwen en 8 mannen, alles ligt hier door elkaar. Daar we eten in de ruimte waar ook geslapen wordt kunnen diegene die hier een bed hebben nog niet naar bed. Rond 21 uur gaan we naar ons eigen zaaltje. De wc is buiten wordt wat lastiger vannacht. Lampje bij de hand houden🤓