Dinsdag 26 maart dag 9 Roncesvalles
26 maart 2024 - Roncesvalles, Spanje
Gisteravond na 18 uur kwam nog een groep van 29 scouts uit Murcia, een stad in het zuidoosten van Spanje binnen. Jongeren tussen de 15 en 19 jaar, met 4 begeleiders die ook jong zijn 20-21-23-25 jaar. Gaan in 2 dagen naar Pamplona wandelen. Op de slaapzaal zijn ze uitdrukkelijk aanwezig.
Om 20 uur regent het pijpenstelen.
Afgelopen nacht waren er 97 overnachtingen. En dan is er sneeuw.De scoutinggroep is uitgelaten. Velen van hen hebben nog nooit sneeuw gezien en gaan gelijk wanneer ze buiten komen sneeuwballen gooien. Wanneer de hele groep vertrekt sneeuwt het nog.Met nostalgische muziek op de achtergrond gaan we poetsen. Meatloaf schalt uit de speaker, met paradise by the dashboard light, de Beatles met Yesterday. Abba de favoriete band van They met dancing Queen. Vroegere tijden herleven 🤓 Poetsen gaat als een geoliede machine. De term “ anders goed is ook goed”, gaat hier ook op. Ieder poetst op zijn manier😉Tijdens het eten en pauzes zijn er interessante discussies in de groep. Die ik aanhoor, niet altijd aan wil deelnemen en ook niet wil navertellen. Vanmorgen over euthanasie. Dit n.a.l. van het zelf afscheid nemen van het leven door de vriend van een nichtje van een van de hospitaleros gisteren. Triest maar helaas waar. Voltooid leven, psychisch lijden, palliatief traject kwam aan de orde. In onze groep zijn er 5 met een medische achtergrond. Huisarts, verpleeghuis arts, verpleegkundige in de psychiatrie, verpleegkundige bij mensen met een geestelijke en lichamelijk beperking en ik dan die in de terminale thuiszorg heb gezeten. Heb niet aan de discussie deelgenomen. Mooi vond ik de opmerking van Sjaak, die vaker zo iets typisch zegt. Het goede nieuws is, dat we allemaal een keer dood gaan. Het slechte nieuws, dat we alleen niet weten hoe en wanneer 🤨Na het poetswerk, dat best meevalt, ga ik wandelen in de maagdelijke sneeuw waar nog niemand gelopen heeft. Het pad GR.7.1. Neem mijn stokken mee die in de auto liggen.Dat voordeel heb ik dat ik meer meegenomen heb wat misschien handig is 😊Rondhangen en niksen past niet bij mij. De een gaat slapen, de ander douchen en een wasje doen. Niemand gaat mee de sneeuw in. De dooi treed snel in na 11 uur.Grote pakken vallen van de bomen en later bij terugkomst van de daken bij het klooster. Goed uitkijken met al dat kletterend water. Het maagdelijk wit veranderd al gauw in modder. Je ziet het ook aan de pelgrims bij binnenkomst dat ze vermoeid en nat zijn door het moeilijker lopen met al de sneeuw. Toch hebben we niet veel extra wasjes. De meesten zijn ook net gestart. De Braziliaanse met fiets heeft besloten om te lopen en haar fiets voor €75,- naar Pamplona te laten brengen. Sjaak de technische man onder ons heeft gistermiddag 2 uur besteed om haar fiets in elkaar te zetten. Vanavond had ik als taak het avondeten te verzorgen voor ons als hospitaleros. Er was nog soep van gisteren en Tanja had een soort quiche gemaakt met oud brood. Was dus snel klaar. Om de beurt gaan we eten en later ruim ik de keuken op. Daarna is het wat rondhangen, praatje maken, een enkele late pelgrim welkom heten. Rond 22 uur afsluiting van de dag en het klooster. Kan er niemand meer in of uit.
Weer een indrukwekkende dag voor bij,
Met verschillende nationaliteiten.
Wel goed dat iemand die met euthanesie heeft te maken er wel kan over praten. Het is toch niet niks om dit mee te maken. Maar ook niet te lang bij stil staan.
Geweldig even de sneeuw mee maken, je zit ook op 900 m. 🌨🌨
Alleen die dooi is minder😡
Met ieder een eigen verhaal en rugzak!
Indrukwekkend allemaal!😍👍😘