Donderdag 16 maart 2e wandeldag Vila do Conde-Apúlia 22 km

Gisteravond in het restaurant hadden we nog een gezellig onderonsje met twee 60 jarige Duitse vrouwen die we onderweg tegen waren gekomen en hun eerste camino samen liepen. Ze hadden zich leren kennen via een vraag en aanbod forum voor pelgrims. Met Kerst hadden ze zich getroffen en het klikte. Een kwam uit het Saarland en de ander uit Noord Rijn Westfalen. Echtgenotes waren niet zo sportief en pasten op de meubels🤓 Vandaag kozen ze voor bagage transport daar regen verspeld werd.  
Om 6 uur worden we gewekt door een haan die z’n best doet om zich te laten horen. Krijsende meeuwen komen erbij. Na een goede nachtrust, met wel veel hoesten van mijn kant, staan we om 7 uur op. Maken zelf een ontbijt met roerei, thee, yoghurt en wat fruit. Heerlijk relaxt. Rugzak inpakken, afscheid nemen van onze medebewoner van vannacht. Die geeft als tip mee voor het nachtelijk hoesten een lepel olijfolie voor het slapen gaan. Is te proberen😉 Om 8.15 uur zijn we startklaar. We gaan rechtstreeks naar het water.

Na een uur pauze. Koffie voor Janine. We hebben nog geen gele pijl en andere mede wandelaars gezien. Lopen we wel goed? Ja hoor, onze route vlak langs de zee, over een druk belopen vernieuwde boulevard. Fietspad erlangs. Met her en der fitness toestellen. Om 10 uur zijn we in Póvoa de Varzim, een bleke zo’n schijnt en het is 16 graden staat op een bord langs de weg. We lopen langs een betegelde muur met allemaal taferelen die op een of andere manier met de zee te maken hebben. 

Vroeger is dit natuurlijk een vissers plaats geweest. Nu wordt de kustlijn gedomineerd door grote appartementencomplexen, restaurants en winkels.

 Een enkel kapelletje staat tussen deze blokkendozen. Even later zie ik het eerste bordje met camino Portugues de la porta aan een muur.

We lopen goed. Na 10 km betonnen boulevard komen we weer in open stukken land met vlonder paden en bebouwing in het achterland.

 Een verademing. Aronskelken bloeien overal.

In Algidoure spreekt een man mij aan en vraagt waar we naartoe gaan . Misschien Fâo? Over een uur gaat  het regenen zegt hij. Het is nu 11.45 uur.  Donkere lucht hangt boven zee en een frisse wind waait, gelukkig van achteren.

We lopen verder over vlonderpaden door een tuinbouw gebied. Veel plastic tunnel kassen en stukken grond met buitenteelt.

Alles is ommuurd of omheind. Tussen de duinen een perfect aangelegde golfbaan van de Estela Golf Club. We komen rond 14 uur in Apúlia, besluiten om hier te stoppen. Hebben tenslotte 22 km gelopen. Er is nog geen regen van betekenis gevallen. In het Guest house zijn we de eerste gasten. Een kamer met 2 persoons bed en ontbijt, voor  €17.50 p.p. door Janine geregeld. We hebben de taken goed verdeeld, Janine regelt de overnachtingen en ik schrijf ons blog. Ga na het douchen nog een klein ommetje maken. Vissersboten liggen op het droge, een mooi oud huis dat uitkijkt op zee. Soort betonnen uitkijk torens boven op het duin. 

Janine gaat relaxen op bed. Ben net voordat het flink begint te regenen terug.

We zitten bovenin het complex thee te drinken komen daar rond 17.30 uur de 2 Duitse dames van gisteravond  binnen. Die hebben het laatste uur in stromende regen gelopen. Hebben het helemaal gehad. Voor ons is deze dag prima verlopen.