Woensdag 2 november 30e wandeldag

Marja, loopt in gedachten van huis uit met ons mee. Laat ons weten waar welke overnachtings plekken zijn, de recensies, wat er aan faciliteiten zijn en of ze een beetje netjes zijn😉  Met haar knie gaat het nog niet geweldig. Het is iedere avond een verassing waar we terecht komen, wat treffen we aan, welke faciliteiten zijn er, welk bed, wegwerp hoeslaken, of opgemaakt bed met handdoek, douche, is er iets voor je kleren aan op te hangen, kleren wassen, wasdraad, keuken wel of niet, wordt er gekookt, ontbijt, waar is de wc. Dit is voor mij wel belangrijk daar ik iedere nacht wel 3x op sta. Vannacht was het 2 trappen omlaag en het is frisjes. Heerlijk om dan weer in je warme slaapzak te kruipen. Heb tot nu toe geluk gehad, steeds een onder bed. Leuk gesprek met Martin vanmorgen over hoe hij vroeger was. Of hij toen ook zo beweeglijk was? Zegt hij in het Duits, ik vertaal het vast, dat zijn moeder vaker op school was dan hij😉 Hij is zo open en eerlijk en direct goede zin bij opstaan.Vertrek 9 uur na ontbijt in het dorp. Zonsopgang hebben we hierdoor een beetje gemist. De zon staat al boven de berg. 

160 km en 848 meter staat op de richting aanwijzer😉. Lourenzá uitlopend direct omhoog via landweg. 2 loslopende geiten wachten ons al op.

Het eerste stuk waar we doorheen lopen lijkt op een tuinbouw streek. Met plastic tunnel kastjes.

Spitskool staat er goed bij. Deur bij boerderij staat open, een schort hangt uitnodigend om te werken over de riek, maïskolven op een hoop en stro.

 Reuzen pompoenen op een hoop 🎃 bij een huis.

 In Mondoñedo beslissen we dat we voor de “ berg route” gaan. Cindy en Patricia weten het nog niet, hier scheiden onze wegen. Komen straks toch op hetzelfde punt uit. Lydia en ik hebben het geweten deze keuze. Meer dan 850 meter stijgende weg over 3 km. Martin loopt ons achterop en vraagt of hij mee mag lopen.

Geen probleem, we lopen niet zo snel als hij. Het is echt koud wanneer we boven aankomen.

Onderweg had ik mijn vest uitgetrokken, maar boven waar we hadden willen pauzeren is het echt te koud, dus snel omlaag.

  Paarden lopen hier in vrijheid rond.  De vele windmolens doen hun best op de top.

Een geweldig open wijds landschap voor ons wanneer we het volgend dal inlopen. Bij de eerste de beste bar die we tegenkomen gaan we iets drinken. Het is 14.30 uur en we zijn in Gontán. Daar blijven we. Het is mooi geweest na de heftige bergetappe vandaag. 
“ Een kortere route maakt je niet lui, het maakt je veerkrachtiger” vind ik 🤓. Martin blijft ook in de eenvoudige Albuerge van Gontán. Daar er geen borden, bestek ed. zijn, kunnen we niet zelf koken. Restaurant in het volgend dorp gaat na 19 uur open dat is de enige optie.