Woensdag 3 april. Dag 17 Roncesvalles

Afgelopen nacht 190 bedden bezet. Om 21 uur kwamen nog twee natte Spanjaarden aan met hun fiets. Wat waren die blij dat er nog een bed was in de warme kelder. Even later een man die kwam vragen hoe het met de hond was afgelopen. Schijnbaar had de hond de hele weg vanaf St. Jean achter hem aangelopen. Het Engelse meisje dat zo bezorgd was had nog eten meegenomen vanuit het restaurant. Sjaak had haar in de kerk zien zitten met een servet naast zich😉. Achteraf blijkt Marisol, de beroepskracht in het klooster alle bagage vervoerders een foto van de hond gestuurd te hebben. Een chauffeur wist van wie de hond was. Eind goed al goed. Pelgrims zijn ook geïnteresseerd in hoeveel mensen er overnacht hebben. Om 6 uur tijdens de wekdienst een heel gesprek met een 33 jarige Duitse man uit Frankfurt. Zijn armen vol met tattoos, die allemaal een betekenis hebben. Het nummer van zijn kamer in Parijs waar hij een tijdje gewoond heeft. Hij speelt piano, klarinet en viool. Z’n opa was ook muzikaal alleen heeft hij hem nooit gekend. Had een tijdje in Thailand gewoond en gewerkt. Zodoende de olifant die ook een betekenis heeft. Hier kwam hij er ook achter hoe belangrijk familie is die hij niet heeft.

Na het poetsen en koffie ga ik toch even buiten lopen met Dimph. Het wordt een natuurwandeling. We zien in een plas stilstaand water duizende kikkervisjes.

Bij een boomstronk in het water staat de paarse schubwortel.  PlantNet is ideaal 😊

We zien weer veldereprijs, het gele speenkruid, een blauwe wilde hyacinten soort, amandel wolfsmelk en niet te vergeten de paardenbloem tussen de meizoentjes.

Op de terugweg gaan we op ontdekking uit waar de porto cabins die onderaan de berg staan voor dienen.

Blijken gebruikt te zijn voor het huisvesten voor pelgrims. Maar nu mag dat niet meer. Zeker hoe ze eruit zien met naar ik meen aan de voorkant eternit platen. De wasbak buiten is overwoekerd met bramen.

Wij zijn nieuwsgierig en willen even binnenkijken. Laat toch onze  algemene sleutel op de deuren passen.

Zijn nu kale ruimtes. Eentje heeft een keukenblad met kastjes en wc en douche die niet meer werken. 
Voor de lunch had ik eend besteld. De ober zegt kwaak kwaak om uit te leggen wat het is. 

Aan tafel worden hele gesprekken gevoerd. Je hebt alles weters en beter weters, soms aanhoor ik zeer interessante en intelligente praat.🤨 Zo ook over goede en slechte herinneringen van afgelopen 2 weken. Dat zijn er genoeg. Een jong meisje uit Taiwan komt na 18 uur binnen en voelt zich niet goed. Vermoeidheid en niets gegeten. Gastro enterites laat ze me op haar telefoon lezen.  Geef haar thee met suiker. Even later moet ze toch overgeven. Een Koreaan geeft haar later een pilletje buscopan. Help haar naar bed en ga tijdens de avond ronde even langs. Ze slaapt. Tref een oude bekende van Lourdes Marjan de Jong uit Haarlem die als hoofdverpleegkundige meeging met de Limburgse bedevaart naar Lourdes.

Gezellig weerzien. Ze loopt samen met vriendin Petra die in Zuid Afrika woont. Petra kiest morgen voor bagage transport daar ze gordelroos met blaren op haar rug heeft. Hoe toevallig kan het zijn dat ze vanavond met eten aan tafel zit  met een Amerikaanse verpleegster Heather, die van haar arts teveel medicijnen mee heeft gekregen tegen het herpes virus. Zij  deelt die nu met Petra.

Zo zie je dat pelgrims 
zich ook onder elkaar helpen en ondersteunen👍. Vanavond bingo voor mij, heb het prijsje van het juiste aantal overnachtingen gegokt had 197 gezegd zijn er 196 die hier vannacht slapen. 

Voor morgen zijn er al 166 reserveringen.