Zaterdag 18 maart 4e wandeldag Vila Nova da Anha- Carreço 18 km.

Gisteravond toen we rond 22 uur op onze kamer kwamen was het er hartstikke warm. Een van de Canadese dames had een ventilator kacheltje aan en de andere vrouw snurkte er heerlijk op los. Een warmer welkom hadden we ons niet kunnen bedenken. 😉 Wat was ik blij dat ik het gordijn tussen ons in had dicht gedaan voor een beetje privacy. Janine vertrouwt het kacheltje niet bij de slapende dames en zet het uit. Eentje wordt er wakker en zet het kacheltje weer aan. Ik vraag of het op iets lagere stand mag en dat doet ze. We zetten de buitendeur op een kier zodat de ergste warmte er een beetje uit kan.  De oordopjes hebben we echt nodig gehad. Ze waren voor mij niet afdoende. Heb door dit overweldigend snurken zeer slecht geslapen. Tevens speelde mijn linker voet op. Heb weinig last van blaren van betekenis gehad en nu heb ik er 2 , onder de bal van de linker voet en hak. Vannacht heeft het flink geregend. Was goed te horen op het zinken dak.

Vanmorgen scheen de  zon en de vogels floten er aardig op los. Die hebben er ook zin in vandaag. Om 8.45 uur starten we na een sober havermout ontbijt.

Bij een openbare wasplaats is een vrouw een tapijt aan het schrobben.

De lucht voor ons ziet dreigend met in de verte een regenboog.

Het begint al gauw te miezeren. We schuilen onder het afdak bij een huis en de regenhoes gaat over de rugzak. Net aan de overkant van de straat staat een bloeiende agave met haar zwanenhals bloem.

Prachtig om te zien. Dat wij hier net staan te schuilen. Hoe toevallig kan het zijn? In Viano do Castella zijn straten afgezet voor een wielerfestijn gesponsord door het fietsmerk Trek. Stad van de haven en van sport staat op grote spandoeken.  Na veel binnenland lopen we weer langs de kust.

Geen pijl te zien. Heerlijk dat geluid en reuk van de zee.

 Schuim koppen op de rotsen. Even later op de deksel van een prullenbak geel blauw. We lopen goed. Blauw is naar Fatima. Geel  naar Santiago.

Tussen de rotsen zie ik een heel klein lila bloemetje Romulea genoemd. Via PlantNet opgezocht 😉

Om 12 uur weer een van de vele regen buitjes van vandaag. Het is jasje aan, jasje uit weer. We pauzeren bij een graan molen. Net uit de wind en regen is plek voor 2 op het stoepje voor de deur. We nuttigen een vorstelijke lunch 🤓. Brood, kaas, paprika en een gekookt ei. 

Het is weer droog en een bleek zonnetje komt door. We hebben ongeveer 12 km gelopen om 12.15 uur. Vertrokken vanmorgen om 8.45 uur. Op een gegeven moment hadden we het allebei gehad, de regen, mijn pijnlijke voet en Janine haar rug speelde op. Zo als de verdeling is 😉 zoekt Janine een andere slaapplek. We zouden nog zeker 11 km dienen te gaan voordat de gereserveerde slaapplek zou komen. Besluiten om mooi te stoppen. Velden vol met gele wuivende klaverzuring  en gele lupinen gaan aan onze ogen voorbij. 

Dit alles kleurt het land mooi geel. Denk dat beiden als groen bemester worden gezaaid. Janine annuleert de boeking en we gaan op hoop van zegen opzoek in Carreço. Er zijn 2 mogelijkheden. De eerste doet niet open en bij de tweede gaat na aanbellen, heel langzaam een ijzeren poort open. Het huis ‘Casarada’  wordt gerund door een Nederlands echtpaar uit Amsterdam die hier 6 jaar geleden zijn komen wonen. In Amsterdam woonden ze bij het Waterlooplein De vrouw vond het er veel te druk worden en het volk wat er rondliep beangstigde haar. Hier heeft de man een praktijk aan huis voor behandeling van allerlei lichamelijke klachten.

We arriveren rond 13.45 uur na 18 km lopen. Vinden het prima zo. Zeker na de lange dag van gisteren en het slechte slapen van vannacht 🤓